Takich miejsc jak to, szuka się niemal, że "ze świecą". Powiem wam więcej! W Osadzie nad Babieńskim Potockiem zostawia się serce i dlatego potem człowiek cały czas tęskni. Tęskni za dobrocią, za pozytywną energią ludzi, którzy tworzą to miejsce a przede wszystkim za mocą, jaka wypełnia cię kiedy siedząc na huśtawce na ganku, patrzysz w Beskidzkie horyzonty. We wszystkich moich podróżach nie zdarzyło mi się jeszcze zostać dłużej niż planowałam. Zostawić cały zgiełk świata za sobą i podarować sobie jeszcze jeden dzień, jeszcze jedną noc by cieszyć się życiem. Życiem, które tutaj zyskuje nowego blasku. Zostałam.

Pij tam, gdzie pije koń. Koń zepsutej wody nie będzie pił nigdy. Pościel zaścielaj tam, gdzie kładzie się kotka. Jedz owoc, który je robak. Spokojnie bierz grzyby, na które siada meszka. Sadź drzewo tam, gdzie ryje się kret. Dom stawiaj na tym miejscu, gdzie wygrzewa się żmija. Studnie kop tam, gdzie w upał gnieżdżą się ptaki. Kładź się i wstawaj z kurami, a złote "ziarno" dnia będzie Twoje. Jedz więcej zielonego, a będziesz miał mocne nogi i serce wytrwałe, jak u zwierza. Częściej patrz w niebo, a nie pod nogi, i myśli Twoje będą jasne i lekkie. Więcej milcz niż gadaj, a w duszy Twojej zapanuje cisza, i duch będzie pokojowy.

Gdyby gościnność miała imię to na pewno brzmiało by ono Boccanera. Ta włoska restauracja serwująca proste dania podbiła moje serce. Wszystko tam się zgadza. Niemała machina napędzana pozytywną energią ludzi, dopieczony każdy szczegół wnętrza jak i estetyka tego co na talerzu to nie przypadek. Widać ciężką pracę, widać zamiłowanie do ludzi a przede wszystkim widać doświadczenie. Doświadczenie w kreowaniu miejsca, do którego chce się wracać. A to moi mili Państwo wcale nie jest łatwe.

W tak magicznym miejscu, pełnym dobrego jedzenia, uprzejmości ludzkiej, przepięknych wnętrz, odpoczynku dla ducha i ciała, to dawno nie byłam. To jest jeden z tych momentów, kiedy ciesze się, że postanowiłam wreszcie zacząć podróżować po Polsce i odwiedzać właśnie takie miejsca. Zaczarowane, pełne magii, historii i opowieści. Folwark Wrzosówka. Mała Prowansja Karkonoszy. Cudnie!

Przepiękne jezioro w dzień służy jako akwen rekreacyjny. Rowerkiem, łódką, łodzią, wpław... czym chcesz. Wieczorem pozwala na smucie marzeń, oderwanie się od rzeczywistości i uwrażliwienie na otaczające piękno. A piękno można spotkać tu na każdym kroku. W naturze, w kuchni, w winie, w sztuce, w muzyce.