To miejsce złamało mi serce dwa razy. Pierwszy - kiedy wyprowadzili się z urokliwego, małego lokaliku z Bibic. Drugi - kiedy po całym dniu głodowania chciałam zamówić pizzę i okazało się, że w związku z wyprowadzką, znalazłam się poza zasięgiem dowozu. To skłoniło mnie do ruszenia swoich czterech liter i odwiedzenia EN PLATO w nowym miejscu przy Warszawskiej 170 a. Było warto.
Nawet nie wiecie jak cieszy mnie bliskość tego lokalu od mojego domu. Nie przebijanie się przez cały Kraków żeby zjeść dobre, włoskie żarcie jest zdecydowanym plusem tego miejsca. Co nie znaczy, że zionie ono pustkami - o nie, niech Was to nie zwiedzie. Wieść o prawdziwie włoskiej pizzy, z włoskimi składnikami i miłością do Włoch osób które tam pracują, rozniosła się po Krakowie dość szybko i lokal na brak klientów nie narzeka zdecydowanie. Do tego jest wyjątkowo ładnie urządzony, jasny, ze świeżymi ziołami na ścianach i zdjęciami z podróży do kraju pizzy. A jeśli o pizzy mowa to... jadłam ich kilka... naście nawet.
Za każdym razem jest bezwzględnie perfekcyjna. Moja ulubiona to: Mozzarella di Bufala (mozzarella z mleka bawolic), pomidory San Marzano (pomidory uprawiane u stóp Wezuwiusza), świeża bazylia (26 zł). Taka klasyka gatunku ale przypomina mi moją pierwszą pizzę, którą zresztą też jadłam we Włoszech, i po której mam zamiłowanie do minimalnej ilości składników i cienkiego ciasta. Zdarzyło mi się też przyjechać prosto po treningu razem z moim nie znającym litości trenerem Bartkiem, tuż przed zamknięciem - chociaż jako osoba pracująca w gastronomii staram się nie być tego rodzaju klientem - i zjeść PROSCIUTTO CRUDO - sos pomidorowy, mozzarella, szynka parmeńska, rukola, grana padano (26 zł), która zajęła wysokie miejsce w moim rankingu pizz w tym miejscu.
Nie odpuściłam też sobie SALAME PICCANTE - sos pomidorowy, mozzarella, pikantne salami, czosnek (24 zł), która stała się faworytką mojego chrześniaka Kostka. Moją i Dżoany gastrofazę zaspokoiła pizza EN PLATO - sos pomidorowy, mozzarella, 2x pikantne salami, pieczarki, cebula, chili (26 zł). Mogłabym tak wymieniać bez końca ale prawdziwie zaskoczona poczułam się owocami morza.
Raz przegapiłam - tak to jest, jak się nie słucha Szefa Kuchni i nie przyjeżdża kiedy mówi, że warto. Owoce morza do EN PLATO docierają w środy. Docierają z Wenecji co jest dość ciekawą informacją, zwłaszcza dla tych, którzy w gastronomii pracują. Większość restauracji korzysta z dostaw z Berlina. I chociaż cenię sobie je bardzo to przyznam, że zapach cozze, które miałam okazję zjeść w ostatni czwartek rozłożył mnie na łopatki. Pachniało morzem, południem, plażą... Jak ja się stęskniłam za wakacjami. Niezwykłym dla mnie jest, jak łatwo potrawy mogą przywoływać wspomnienia... Makaron ugotowany al dente, z lekkim pikantnym sosem, dużą ilością vongoli i z krewetkami przypomniał mi wakacje w Wenecji. Było pysznie i zdecydowanie muszę się uśmiechnąć po przepis na to proste ale pełne smaku danie.
Na koniec powiem Wam, że w Bibicach notorycznie zjadałam Tiramisu. Nie wiem, jak smakuje w nowym/starym EN PLATO ale może pewnego dnia postaram się nie najeść tak bardzo i zdać Wam relacje czy warto wybrać się też na desery. Bo na pizzę i owoce morza - bez dwóch zdań!
